ظرفیت حل بحران آب به نابودی رژیم کنونی و شکل گیری حاکمیت اکثریت عظیم مردم ایران به عنوان جایگزین آن پیوند خورده است.

اتحاد کارگران انقلابی ایران: کالازدایی و حاکمیت اکثریت مردم از الزامات حل بحران آب در ایران است بحران آب، جزئی از فاجعه زیست محیطی و بخشی از بحران همه گیرِ ناشی از حاکمیت سیاسی و اقتصادی حکّامی است که نقش و جایگاهی برای توده های میلیونی سازندگان کشور قائل نیستند. """"""" بیست و دوم مارس، دوم فروردین روز جهانی آب است. به همین مناسبت سازمان ملل متحد کنفرانسی سه روزه در شهر نیویورک برگزار کرد. کاوه مدنی سخنگوی سازمان ملل متحد در این کنفرانس بود. هدف از برگزاری این کنفرانس ایجاد شتاب سیاسی برای ایجاد امنیت آب و بهداشت برای همه مردم جهان است. شش هزار و پانصد نفر، از جمله صد وزیر و دهها تن از مقامات ارشد کشورهای گوناگون در این کنفرانس شرکت کرده اند. جمهوری اسلامی در غرب آسیا ریاست دوره ای شورای حکام آب، به عنوان بالاترین مرجع سیاست‌گذاری آب را به عهده دارد. براساس گزارش ها از حضور وزرا و روسای سازمان هایی که باید مدیریت آب در ایران را انجام دهند در این کنفرانس خبری نبوده است. نکته قابل توجه اینکه از کشور عراق رئیس جمهوری این کشور در کنفرانس شرکت کرده بود. این دومین کنفرانس در نوع خودش است. کنفرانس اول در سال هزار و نهصد و هفتاد و هفت برگزار شد. در کنفرانس اول ضمن اینکه آب را یک بحران عمومی اعلام کرده بودند، آن را تنها یک منبع طبیعی تعریف می کردند. در حالیکه اکنون نگاهی بوجود آمده که ماهیت آب را چند وجهی می داند. آب در وحله اول یک منبع طبیعی است؛ در مرحله بعد کالائی است که تمام فعالیت اجتماعی و اقتصادی را تحت تاثیر قرار می دهد، و دست آخر اینکه اینکه آب یک حق است. همه انسانها حق دارند که امکان استفاده از آب سالم برایشان فراهم شود. یکی از نگرانی های کشورهای عضو «جی بیست» – که هشتاد و پنج درصد اقتصاد دنیا را دارا هستند – این است که با بالاگرفتن بحران آب مهاجرت به دلیل تخریب محیط زیست به این کشورها افزایش یابد. هدف ششم توسعه پایدار سازمان ملل متحد، کشورهای جهان را موظف می کند تا اطمینان حاصل کنند که همه تا سال ۲۰۳۰ به آب آشامیدنی پاک دسترسی دارند. به این معنا که امنیت دسترسی همه مردم جهان به آب سالم فراهم شود. سازمان ملل می گوید دو میلیارد و دویست میلیون نفر در جهان دسترسی فوری به منابع آب آشامیدنی سالم ندارند. آنها اغلب مجبورند راه دور بروند و زمان و منابع زیادی را برای دستیابی به آب صرف کنند. هفتصد و هشتاد و پنج میلیون نفر هر بار بیش از سی دقیقه را صرف آب آوردن می کنند یا از منابع ناایمن آب ناخالص استفاده می کنند. موقعیت جغرافیائی، مدیریت ناکارآمد، نگاه کالائی به آب، افزایش جمعیت، گسترش فقر و بی عدالتی، جلوگیری از دخالتگری ساکنین بومی در تصمیم سازی در حوزه آب، به بندکشیدن فعالین زیست محیطی و جلوگیری از شکل گیری نهادهای زیست محیطی مستقل از حکومت، در کنار عدم یک سیاست عمومی متمرکز، از عواملی هستند که به بحران آب در ایران دامن زده اند. بحرانی که قربانیانش را از بین حاشیه نشینان، طبقات پائینی جامعه و بویژه زنان انتخاب می کند. پیامدهای این بحران در مناطق حاشیه ای کشور به شکل ناامنی غذایی، میلیتاریزه کردن مناطق غیرمرکزی، مهاجرت و ناپایداری اقتصادی و روی آوردن به منابع غیررسمی برای تامین نیازهای اصلی خود تجلی پیدا می‌کند. این موضوع، بویژه در کشور ما ارتباط تنگاتنگی با ستم جنسیتی نیز دارد؛ زنان در این مناطق قربانیان اصلی بحران های مربوط به آب هستند و درست به همین دلیل هم در اعتراضات مربوط به آب حضور فعال دارند. در برخی مکان‌ها، گروه‌های حاشیه‌نشین با چالش‌های بیشتری در دسترسی به آب پاکیزه مواجه هستند. این اغلب شامل زنان، کودکان، پناهندگان، افراد بومی و افراد دارای معلولیت می شود. در جاهای دیگر، موقعیت اجتماعی، قومیت، سن یا جهت گیری می تواند دستیابی به آب آشامیدنی سالم را دشوارتر کند. از طرف دیگر ترک تحصیل کودکان و کودک همسری نیز ارتباط نزدیکی با بحران های زیست محیطی ای از این دست دارد، زیرا نیازهای خانواده، تحصیل را به اولویتی ثانویه بدل می کند و همزمان نیاز به نیروی کار بازتولیدی از طریق ازدواج را افزایش میدهد. امکان دسترسی به منابع آب سالم تاثیر مستقیمی بر سلامت، آموزش و کیفیت زندگی ی انسان، و خصوصا دختران و زنان دارد. در هشت خانوار از هر ده خانواری که امکان دسترسی فوری به آب برایشان امکان ندارد، دختران و زنان مسئول تامین آب برای خانواده هستند. براساس سندی که وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی در سال دوهزار و بیست منتشر کرد، مرگ و میر ناشی از بیماری های عفونی دستگاه گوارش و تناسلی ششمین عامل مرگ زنان میانسال در ایران بشمار میآید. آمار مرگ و میر زنان و خصوصا کودکان بشکل معناداری درمناطقی که ازدسترسی به آب سالم محرومند بالاتر است. به گزارش یونیسف روزانه بیش از هزار کودک زیر پنج سال، در سراسر جهان در اثر بیماری‌های ناشی از آب آلوده و نبود سرویس‌های بهداشتی و کمبود بهداشت جانشان را از دست می‌دهند. بیش از همه خطر بیماری‌های اسهال و وبا این کودکان را تهدید می‌کند. درجمهوری اسلامی حل بحران آب، به مانند دیگر مشکلات اساسی دیگر هم چون مشکل مسکن، به تنهائی میسّر نخواهد بود. این بحران با هزار رشته به بحران های اقتصادی و سیاسی پیوند خورده است. وجود یک سیاست آبی متمرکز اما منعطف؛ مبتنی بر ساختاری دمکراتیک و متکی بر نظارت و استقلال عمل اجرایی مستقل و مستقیم مناطق بومی دارای جغرافیای آبی متفاوت، اولویت بخشی به سرمایه گذاری زیربنایی در جهت تامین آب آشامیدنی سالم برای همه مردم از کمترین الزامات حل بحران آب است که در جمهوری اسلامی وجود ندارند. ظرفیت حل بحران آب به نابودی رژیم کنونی و شکل گیری حاکمیت اکثریت عظیم مردم ایران به عنوان جایگزین آن پیوند خورده است. نگاه سرمایه سالارانه به مصرف آب، سیاست های توزیع آب، و حل بحران آب به واگرایی بین مرکز و پیرامون، بازتولید نابرابری ها به سود مافیاهای آب و لاجرم مزمن سازی بحران منجر می شود و زنان و کودکان، زحمتکشان شهری و روستایی و عموم محذوفان و فرودستان اصلی ترین قربانیان این کالاسازی هستند. بحران آب، جزئی از فاجعه زیست محیطی و بخشی از بحران همه گیرِ ناشی از حاکمیت سیاسی و اقتصادی حکّامی است که نقش و جایگاهی برای توده های میلیونی سازندگان کشور قائل نیستند. برای ایجاد شرایطی که در وحله اول از گسترش این بحران جلوگیری شود و در مرحله بعدی امکان دخالتگری مستقیم مردم در تصمیم سازی بوجود بیاید، ابتدا بایستی جمهوری اسلامی، توسط اکثریت عظیم مردم پائین کشیده شود.
با ۲۷ امتیاز و ۰ نظر فرستاده شده در بالاچه جمهوریخواهان ایران
لینک مستقیم نیکی ها...