نیکی ها

«صدیقه وسمقی»، نویسنده و اسلام‌پژوه، در واکنش به اعتصاب غذای سه روزه‌ «فریبا کمال‌آبادی» و «مهوش ثابت»، زندانیان بهایی از آن‌ها حمایت کرد و در یادداشتی نوشت: «من نیز در کنار شما به ستم‌های فراوانی که بر هموطنان بهایی می‌رود معترضم. در طول ۴۵ سال گذشته آن‌قدر آوار درد و ستم بر ملت ایران فرو ریخته که موجب غفلت از رنج‌های عمیق و بی‌کران شما شده است.» روز شنبه ۱۸آذر۱۴۰۲، مهوش ثابت و فریبا کمال‌آبادی، دو زندانی بهایی محبوس در بند زنان زندان اوین، با نگارش نامه‌ای اعلام کردند که «به عنوان اعتراض به رویکرد ویرانگر حکومت و به منظور احقاق حقوق شهروندی بهاییان»، دست به اعتصاب غذای سه روزه زدند. صدیقه وسمقی، دو زن زندانی بهایی را «دوستان» خود خوانده و بر ستم‌های فراوانی که بر جامعه بهایی در ایران می‌رود، اذعان کرده است. او در بخشی از پیامش نوشته است: «در طول ۴۵ سال گذشته آن‌قدر آوار درد و ستم بر ملت ایران فرو ریخته که موجب غفلت از رنج‌های عمیق و بی‌کران شما شده است. ستم‌هایی که از جانب حکومت بر شما می‌رود، ریشه در جهالت و سنت‌های ظالمانه‌ای دارد که توسط فقیهان توجیه شده و تاکنون این توجیهات غیراخلاقی و غیرانسانی به‌طور جدی به چالش کشیده نشده است. بی‌گمان در مسیر ایران آزاد و دموکراتیک، ما این سنت‌های غلط را همراه با توجیهات ناموجه آن‌ها پشت‌سر خواهیم گذاشت. باشد که با قوت یافتن جامعه‌ی مدنی و بیداری وجدان‌ها، اسباب برچیده شدن این‌ همه ظلم و ستم بر پیروان بهاییت فراهم شود و فرا رسد روزی که همه‌ اقشار ملت با حقوق و احترام برابر در کنار هم زندگی کنند و هیچ‌کس به‌دلیل آنکه زن است یا بهایی و یا سنی...، در رنج و تگنا نباشد.» خانم وسمقی که در اعتراض به رنج و کشتاری که شهروندان ایران طی یکسال گ, ...ادامه مطلب

سپاس خدا را که بعد از بیست سال باز فرصتی به دست آمد تا برای سومین بار زبان زنان سرلوحه‌ی اوراقی شده، خدمات منظوره را در سایه‌ی رشد بانوان انجام دهد. در این موقع که خطرناک‌ترین مواقع حیاتی زنان ایران است، کارکنان زبان زنان می‌دانند چه مسئولیت مهمی را در چه زمان تاریکی به عهده گرفته و تا چه حد در تأثیر فشار روحی خواهند بود. اما با ایمان کامل و به مدد ایزد منان امیدوارند که بارگران را به سرمنزل مقصود برسانند چون‌که معین راهشان فقط اتکای به نفس است. این بخشی از سرمقاله‌ی صدیقه ‌‌دولت‌آبادی در نشریه‌ی زبان زنان است که برای سومین بار در آذرماه سال ۱۳۲۱ دوباره منتشر شد. اول‌بار زبان زنان در ۲۷ تیر ۱۲۹۸ در اصفهان به‌شکل یک‌ورقی و به‌صورت هفتگی منتشر شد. خانم ‌‌دولت‌آبادی در همین سرمقاله درباره‌ی وضعیت اصفهان در آن دوران می‌نویسد: آن هنگام موقعیت زن در آن شهر تاریخی بسیار باریک و افق آن سامان بی‌نهایت تاریک بود. هوای اصفهان برای تنفس آزادی‌خواهان مسموم و روزگارشان مغموم می‌گذشت. نزد پیشوایان عوام نه‌تنها تأسیس دبستان دختران کفر محض بود بلکه دبستان پسران را «تخمدان کفر» می‌نامیدند... این‌همه ناگواری‌ها و بی‌عدالتی‌ها روح معارف‌پرستی مرا تقویت کرده، بر آن واداشت بدون اندیشه و هراس مدرسه‌ی سیاری به وجود آورم و چون نسخه‌ی طبیب به بالین بیماران خانه‌نشین بیکار بفرستم تا در حدود امکان به بیداری و هوشیاری زنان مدد شده باشد. خانم ‌‌دولت‌آبادی با اشاره به اولین شماره‌ی نشریه‌اش در اصفهان می‌نویسد: «بله، در ۲۳ سال پیش زبان زنان فریاد می‌کرد: "زن و مرد در عالمِ وجود آفریده‌ی یک خالق و از حقوق بشریت به‌طور تساوی باید استفاده کند."» پیش از زبان زنان دو نشریه درباره‌ی زنان منتشر شده بود ا, ...ادامه مطلب

صدیقه کیانفر بازیگر صدیقه کیانفر بازیگر کشورمان درباره وضعیت سلامتی خود گفت: روز چهارشنبه تا جمعه معده‌ام خونریزی داشت و به همین دلیل به بیمارستان آمدم.بعد از بررسی‌های لازم متوجه شدم مشکل جدی وجود ندارد. صدیقه کیانفر او ادامه داد:یک هفته است که در بیمارستان بستری هستم به امید خدا اگر پزشکان اجازه , ...ادامه مطلب