نیکی ها

یک نامه سرگشاده : پرسش‌های اصولی از جناب آقای رضا پهلوی - «خواهی بیا پاسخ گو خواهی ترک ره بلا کن» چکیده دوران چند ساله ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲ شاید آزادترین دوره سیاسی این تاریخ باشد. در این دوره نفت ملی شد و دست قول غارتگر انگلیس از ایران کوتاه و اقتصاد ملی می رفت که راه شکوفایی ایران را مسیر کند. اما محمد رضا شاه به جای قدر دانی و پشتیبانی از آن شکوه و عظمت راه دیگر در پیش گرفت و همه آنها را فدای یکه سالاری و قدرت فردی اش کرد (قدرتی که به بیگانه تکیه داشت). او در پرونده اش کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ را دارد که هرگز بخشیدنی و فراموش کردنی نیست. آز آن پس او نه پادشاه مشروطه که مجری فرمان و پیشتاز دکترین آمریکا و انگلیس بود. اگر به عمق حرفم باور ندارید، سرانجام کارش را ببینید (به او حتی اجازه معالجه در آمریکا را ندادند). محمد رضا شاه می خواست با گرایش به غرب ایران را متجدّد کند ولی درایت درک اینکار را نداشت. او زیادی آویزان غرب شد و به درایت ایرانیان شرافتمند و آزاد و اندیشمند تکیه نکرد. نمی دانم چرا پادشاهان پهلوی آنقدر دشمن اندیشه و قلم بوده اند!! نخبه ها در زندان و دهان بسته و بالای دار بودند اما میرزا بنویس های وابسته با شتاب اوراق سیاه می کردند و مقام شاه را چون «سایه خدا» به خورد مردم می دادند و او را تا حد « اعلیحضرت همایونی شاهنشاه ایران ، محمد رضا پهلوی آریامهر شاهنشاه ایران، بزرگ ارتش داران و غیره، بالا برده بودند. (بسیاری از آنها هم اکنون در رسانه های درون و بیرون (از بی. بی. سی. لندن گرفته تا من و تو و دیگران) برای جمهوری اسلامی قلم فرسایی می کنند. شناخت اینها چندان مشکل نیست، فقط بصیرت می خواهد تا به منبع نان و نام آنها پی برد). باور کنید که تمدن با ساختن «میدان شهیاد» درست نمی شو, ...ادامه مطلب