نیکی ها

سرگذشت یهودیان مخفی مشهد به روایت روزنامه آمریکن جوییش ورلد ( دنیای یهودیان آمریکایی) تاریخ 30 مارس سال 1928 میلادی مارانوس های ایرانی توسط آبراهام امانوئلسون مشهد در ایران شهری مقدس پارسی است که در درون دروازه‌های آن یکی از بزرگان و اولیای ایرانی به نام امام رضا مدفون شده است. در وسط بازار - مهمترین بخش شهر - زنجیری آویزان است که به سمت این مکان مقدس نشانه می رود و به عنوان هشداری برای پیروان سایر دین ها است که به این مکان مقدس نزدیک نشوند. متخلفان به شدت مجازات می شوند. اغلب حتی مرگ به دست اوباش دیوانه، سرنوشت کافرهایی خواهد بود که از مرز ممنوعه عبور کنند. معبدی که در مکان مقدس قرار دارد بسیار باشکوه است و برخی از بالهای آن با طلا پوشیده شده است. این سازه توسط تامارلان (تیمور) ساخته شد که سازندگان متخصص را برای این منظور از دمشق آورد. معابد دیگری که توسط تمارلان ساخته شده است، خراسان و سایر شهرهای سمرقند را به ارمغان می آورد. همه این ساختمان ها به دلیل بزرگی، زیبایی و آبی بودن سنگ هایشان مشهور هستند. در این شهر مقدس بیش از 500 خانواده گدیدیم (جدیدی) مارانو زندگی می کنند. برای نشان دادن شرایطی که یهودیان ایران در آن زندگی می کنند، می توان داستانی را که در میان جمعیت یهودیان جریان دارد در اینجا ذکر کرد. این داستان همچنین قصد دارد توضیح دهد که چگونه گروه Marano به وجود آمد. پارسیان روزهای سوگواری ملی دارند که در غم از دست دادن پیامبران و رهبران خود عزادارند. یک بار داستان از این قرار است که در چنین روزی یک یهودی مریض شد و دستش را جوش گرفت . یهودی به پزشک ایرانی مراجعه کرد و به او توصیه کرد سگی را بکشد و دست بیمار خود را در شکم حیوان کشته شده بچسباند. یهودی از پارسی خواست که ای, ...ادامه مطلب

جنگ و کشت وکشتار با آنکه امری زشت است واکثریت مردم دنیا از آن بیزارند، اما متاسفانه امری گریز ناپذیراست و هزاران سال است که وجود داشته و متاسفانه کمابیش وحتا باشدت بیشتری بازهم ادامه خواهد یافت که امیدوارم چنین نباشد. منهم طبعا با جنگ به هرشکی مخالفم. اما اگر جنگی هم پیش آید طرفین باید متوجه حکومت به ویژه ارتش و گروههای مسلح نظامی باشند جنگ با آنها باشد نه مردم کوچه و بازار. من درجنگهای بین اسرائیل و فلسطین که متاسفانه بسیارهم روی داده هم اسرائیل و هم فلسطین یا درحقیقت رهبران و سردمداران و حکومت های آنها را همیشه مقصردانسته و رفتار آنها را مذموم دانسته ام. نخست برای آنکه انسان ها وطبعا حکومت های انسانی باید با مذاکره و مصالحه اختلافات هم را حل وفصل کنند، نه جنگ. علاوه برآن با مردم و موسسات و افراد غیرنظامیو اماکن غیرنظامی به هیچ وجه آسیب نرسانند، مگر کارخانه های اسلحه سازی وانبار مهمات و از این قبیل تاسیات و... درجنگ فعلی بین فلسطین واسرائیل یا درحقیقت عربها ومسلمانان با اسرائیلی ها هردو را مقصرمیدانم که به جان مردم اسرائیل و غزه افتاده از کشته پشته ها ساختند. آن مردمی هم که ازکشتار هزاران اسرائیلی یا مردم غزه اظهار شادمانی کرده جشن و سرور راه انداختند به شدت بیزارم، چه ایرانی، چه عرب و باصطلاح فلسطینی و چه یهودیان اسرائیل یا سراسر دنیا. چه باید کرد: به نظرمن اعراب و اسرائیلی ها یا درحقیقت مسلمانان و یهودیان ازتجربیات یک قرن خصومت باید به این نتیجه رسیده باشند که درآن منطقه فلسطینی ها اسرائیلی ها یا درحقیقت مسلمانان و یهودیان زندگی مصالمت آمیز و دوکشور فلسطین و اسرائیل را رسما شناسائی کرده و درکنار هم با نهایت دوستی و روابط حسنه به فکر مملکت و ملت های خود باشند. درضمن فراموش , ...ادامه مطلب