همین یکی دوسال پیش سرانشون به سیاق دیگر سران قبلی شون رفتند با سپاه جلسه محرمانه گذاشتهاند و گفتگوهایی کردند و توافقاتی هم داشتند که حتی عنوان هم نمیکنند چه است و میگویند: محرمانه است!! بعد به شاهزاده رضا پهلوى که نه جمهوری اسلامی را به رسمیت می شناسد نه سپاه را و خواستار تروریستی شناخته شدن سپاه است و کل این حکومت را فرقه تبهکار میخواند میگویند همسو با سپاه است! این از مهتدی که صراحتا میگه با سپاه توافق محرمانه داشته قبل ترش هم عبدالرحمن قاسملو بود که هنگام گفتگو و تبانی با وزارت اطلاعات و سپاه کشته شد توسط کی؟ توسط همین آقای صحرارودی که در ویدیو داره صراحتا میگه مرداد ۱۳۷۵ هم با حزب کومله هم با حزب دموکرات، قاسم سلیمانی و کاظمی رفتند عراق و گفتگو کردند و توافقنامه امضا کردند و جالبه تا امروز هم به اون توافقنامه هر دو طرف پای بندند! https://twitter.com/Goftaniha/status/1739813820548218995?s=20 با ۲۷ امتیاز و ۱ نظر فرستاده شده در بالاچه رشتولینک مستقیم, ...ادامه مطلب
برخی رسانهها میگویند حمایت مالی از شبکه ایران اینترنشنال یکی از موضوعات توافق ایران و عربستان است. https://youtu.be/1QcYBDWEFWc با ۲۲ امتیاز و ۰ نظر فرستاده شده در بالاچه سیاسیلینک مستقیم, ...ادامه مطلب
محرمانگی یکی از ارکان موفقیت مذاکرات و گفتگوها به شمار میرود، آن هم در شرایطی که قدرتها و گروههایی در داخل و خارج به دنبال جلوگیری از آن هستند، مانند موفقیت مذاکرات محرمانه با سعودی در پکن که خارج از مچموعه دولت دنبال شد. در دورهی اخیر، به نظر میرسد حداقل سه بار توافق به دلیل عجله و افشای آن توسط تیم دولت، هوا شده است؛ اولین آن، فروردین ۱۴۰۰ بود، وقتی وزیر خارجه از موافقت با عدم حذف سپاه از لیست تروریسم در جریان مذاکرات احیای برجام گفت. این موضوع پیشتر یکی از موارد مورد اختلاف ایران و آمریکا بود، اما افشای غیرضرور این موضوع از سوی امیرعبداللهیان، اصولگرایان را در کنج قرار داد و نهایتا برخی گروهها وزیر خارجه را وادار به عقب نشینی کردند، هر چند او تنها نقل قولی از فرماندهان سپاه کرده بود. بار دوم، علی باقری معاون سیاسی وزیر خارجه بود که صوتی از او در آستانه توافق منتشر شد؛ اظهاراتی که منحصر به تعهدات امریکا در توافق بود و نه ایران. به نظر میرسد این اتفاق تنها برای جلب رضایت بدنه حامیان دولت و قهرمان سازی از سرتیم مذاکرات بود، توسط تیم رسانهای اصولگرایان رخ داده بود؛ این موضوع، اما باعث جوسازی نئوکانها علیه دولت بایدن و عقب نشینی کاخ سفید شد. بار سوم، اما به نظر میرسد همین دیروز باشد و مربوط به توافق تبادل زندانی در ازای آزادسازی پولهای بلوکه شده ایران در دو یا سه کشور. امیرعبداللهیان با اعلام زودهنگام توافقی که هنوز اجرایی نشده بود، عملا دولت امریکا را که حاضر نیست بابت مذاکره با ایران، هزینه سیاسی چندانی بدهد، تحت فشار مخالفان قرارداد. بار چهارم، اما دو ماه قبل از فروردین ۱۴۰۰ بود؛ وقتی جریان نزدیک به سعید جلیلی با تابلوی محمود نبویان جزئیات توافق را افشا کرده و با, ...ادامه مطلب
نقش چین در توافق موجود میان ایران و عربستان چیست؟ اساساً چه نیازی به واسطهای مثل چین بوده است؟ مگر پیشتر عراق یا عمان این نقش واسطهگری را ایفا نکردند؟ پس چرا آنان موفق نشدند؟ اصلاً چه نیازی به واسطه است، مگر گفتگوی مستقیم چه نقصی دارد؟ ما حتی با عراق در زمان جنگ و هم پس از پذیرش قطعنامه مستقیم روابط داشتیم، پس چرا حالا باید در چارچوبی کاملاً سری و با حضور کشور ثالث در شرق آسیا وارد این گفتگوها شد؟ به نظر میرسد که این واسطه دو ویژگی داشته است که قبلیها ندارند. اول ویژگی قدرت در شراکت. به عبارت دیگر و به احتمال قوی این توافق فقط میان ایران و عربستان نیست، بلکه بصورت ضمنی یک توافق سهجانبه است، که در ذیل برنامه راهبرد همکاری چین با هر دو کشور معنا دارد و بدون دو توافق دیگر که میان چین با هر کدام از دو کشور ایران و عربستان است، ضلع سوم این توافق محقق نمیشد. ویژگی دوم قدرت تضمینکنندگی است. به عبارت دیگر برای آنکه این توافق به سرنوشت توافق ۱۳۸۰ میان ایران و عربستان دچار نشود، باید از یک ثبات و پایداری برخوردار باشد و این ثبات و پایداری باید تضمین شده باشد که احتمالاً چین مرجع تضمینکننده مفاد است، چون قدرت آن از هر دو کشور بیشتر است و حضورش حالت تضمین کنندگی دارد. فارغ از این ویژگیها این توافق برای هر سه کشور نتایج مهمی در بر دارد. اول برای ایران، که ما را به نحوی وارد نوعی از توافقات سیاسی مهم و نظام بینالملل میکند. این کار گر چه امکاناتی برای ایران دارد، ولی محدودیتهای خاص خود را هم دارد. بویژه آنکه چین ادعای به هم زدن نظم بینالملل موجود را ندارد و در این زمینه بسیار محتاط است، نمونه آن پرهیز از درگیر شدن در مسأله اوکراین است. میتوان گفت که این گونه توافقات به سیاست, ...ادامه مطلب